ندای فطرت

گاهی میگوییم شاید مستجاب شویم...این حرف دو جور معنا میتونه داشته باشه، یکی اینکه شاید خدا دلش به رحم بیاد و حاجت ما رو بده، این معنا دو تا اشکال داره، اول اینکه انگار خدا رو مثل بعضیا فرض کردیم که بخل دارند و به زور راضی میشن که خیرشون به کسی برسه در صورتی که خدا نه بخیل نه خسیس نه حسود و نه فقیر است و کسی که اینطور فکر کنه خدا رو نشناخته و غیرمستقیم داره خدا رو تحقیر میکنه و اما اشکال دوم این است که اصلا معنا ندارد که خدای تعالی تحث تاثیر چیزی قرار بگیرد تا مثلا دلش به رحم بیاید، مگر قبلا بی‏رحم بود که حالا به سبب دعای ما به رحم بیاید، یکی از اسامی قرآنی خداوند، عزیز است و عزیز یعنی نفوذناپذیر، بنابراین اینطور نیست که خداوند تحث تاثیر کسی یا چیزی نظرش تغییر کند، پس اگر خدا تغییری نمیکند دعای ما چه اثری دارد؟ اثرش این است که دعای ما اگر دعا باشد در خود ما و حالات ما تغییر ایجاد میکند، موانع روحی ما را از بین میبرد و همین باعث میشود رحمت الهی که همواره در حال نزول است در قلب ما بنشیند.

بنابراین وقتی میگوییم ان شاالله دعای ما مستجاب شود مقصود صحیح این است که ان شاالله روح ما بواسطه این دعاها قابلیت دریافت رحمت الهی را پیدا کند.

نکته دیگر اینکه حال که قرار شد دعا ما را تغییر دهد و روح ما را بسازد و هدف اصلی دعا هم همین است پس لازم است صادقانه و مودبانه باشد و عمل ما هم مطابق دعا باشد والا اثر نمیکند.