خصوصیت فطری یعنی چی؟
فاقم وجهک للدین حنیفا ، فطرت الله التی فطر الناس علیها، لاتبدیل لخلق الله ، ذلک الدین القیم و لکن أکثر الناس لایعلمون
روی دلت را سوی این دین اعتدال گردان و برآن پایدار باش، آیینی برخاسته از فطرت الهی که قلوب انسانها آن را میطلبد، چرا که بر آن سرشته گشته، این آفرینش توحیدی تغییر پذیر نخواهد بود، این است دینی که تکیهگاهی استوار است، هرچند این حقیقتی است که بیشتر مردم آن را نمیدانند.
ترجمه از مدیر وبلاگ
سلام، خسته نباشید
آیه بسیار زیباییه ولی یه سوالم برام پیش اومد؛ اینکه میگن فلان خصوصیت فطریه یعنی چی ؟
با سلام
ویژگیهایی است که از بدو آفرینش انسان در او نهاده شده است به عبارتی اقتضای آفرینش اوست و لذا همیشگی و همگانی و غیر قابل استثناء است .
ممکنه این سوال پیش بیاد که در آیه اومده که دین خدا فطری انسانهاست با این حساب پس چرا میبینیم که خیلیها اصلا ایمانی به خدا ندارند خیلیها هم عملا مثل کافران هستند؟
نکته اینجاست که ویژگیهای فطری در وجود آدمی به صورت یک استعداد ناخودآگاه است و برای تکاملش نیاز به آگاهی و پرورش دارد به عبارتی نقش سرمایه را دارد، برای رشد و تکاملش نیازمند به آگاهی و بهکارگیری دارد و یا مانند بذری است که برای به ثمررسیدن محتاج رسیدگی است بنابراین، فرق مومن و کافر دراین است که اولی به فطرت خویش آگاهی یافته و سعی در رشد آن دارد ولی کافر آنرا فراموش کرده و رفتاری درتضاد با فطرت خویش در پیش گرفته است و الا در اصل وجود آن سرمایه و آن بذر الهی در ضمیرشان تفاوتی ندارند
سلام
اینطور که من از مجموع این مطالب فهمیدم نظر شما اینه که با دادن آگاهیهایی میتونه این فطرت رشد کنه درسته ؟ حالا سوال اینه که این آگاهیهارو از چه راهی میشه بدست آورد ؟
با سلام
بله درسته، تحصیل آگاهیهای لازم برای به فعلیت رساندن فطرت توحیدی دریک دستهبندی کلی دوچیز است یکی برهان عقلی قطعی و دیگری دلیل معتبر تعبدی که گاهی در دو کلمه گفته میشود عقل و شرع . تنها این دو راه است که میتوان از آن دفاع کرد و برآی آن استدلال آورد ولی راههای دیگر همگی دارای اشکالات جدّی هستند و نمیتوانند حجت باشند فلذا نمیتوان ازآن پیروی کرد
سلام...از پاسختون ممنون
گفتید:«دلیل معتبر تعبدی» میخوام بدونم مقصود چیه ؟ چه چیزهاییرو شامل میشه ؟
با سلام
بعضی از حقایق را عقل انسان به کمک برهان فلسفی و استدلال منطقی کشف میکند مثل اینکه کشف میکند که این جهان را خدایی است و سخنش راست است و از دروغ و ظلم منزه است، این حقیقتی است عقلی اما بعد از اینکه این حقیقت عقلی برای ما ثابت شد آنگاه اگر از راهی معتبر برای ما ثابت شود که خداوند مطلبی را فرموده است ما نیز آن مطلب را میپذیریم و ایمان میآوریم ولو اینکه خودمان مستقیماً به آن مطلب نرسیدهایم و علت و فلسفه آن را درک نکرده باشیم، به چنین دلیلی میگویند دلیل تعبدی یعنی دلیلی که منشأ پذیرش ما اطمینان و ایمان به گوینده آن است که البته مصادیق این دلیل تعبدی یا به عبارتی منابع تعبدی در اسلام به صورت کلی دو چیز است؛ یکی کتاب خدا یعنی قرآن کریم و دیگری سنت و به عبارتی گفتار و رفتار پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم، که البته اینها را ما توسط علمای اسلام اخذ میکنیم.